kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Fiskusowe raty
Każdy podatnik ma prawo wnosić do US o rozłożenie całości jego zobowiązań na raty, jednak nie każdy taką zgodę otrzyma. Decyzja zależy bowiem od naczelnika właściwej jednostki, który nie musi się do naszej prośby przychylić. Szczęśliwcy, którzy zgodę otrzymają, zapłacą niższe odsetki niż Ci, dla których los nie był tak łaskawy, uiścić jednak muszą opłatę prolongacyjną. Jeżeli jednak podatnikowi nie spalił się dom, nie stracił pracy, nie oszukał go kontrahent, a nawet gdy podatnik ma za duży majątek, to może mieć poważne problemy z rozłożeniem zaległości podatkowych na raty.
Urząd sprawiedliwy, ale nierychliwy
Niestety składając podanie w kwietniu, nie mamy pewności, czy US zdąży rozpatrzyć nasze podanie (ma na to do dwóch miesięcy) przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, co narazi nas na duże koszty i być może wiele nieprzyjemności. Biorąc pod uwagę konieczność uzupełnienia danych dotyczących majątku, w większości przypadków nie można liczyć na odpowiedź przed końcem maja. W tym zaś czasie egzekucja administracyjna może już trwać…
Ci podatnicy, którzy uzyskają rozłożenie zaległości na raty, też nie zapłacą mało. Nie dla każdego podatnika tego typu rozwiązanie jest zresztą wygodne. Po pierwsze, we wniosku o taki rodzaj ulgi podatkowej znajdzie się wykaz majątku podatnika, osobistego i firmowego. Jeżeli podatnik nie spłaci którejkolwiek z rat albo spóźni się z zapłatą innego zobowiązania podatkowego w przyszłości, egzekutor skarbowy będzie doskonale wiedział co podatnik posiada i w jaki sposób szybko i sprawnie wyegzekwować zaległe podatki. Po drugie, rozłożenie zaległości podatkowej na raty oznacza pomoc de minimis. W przypadku przedsiębiorców korzystających np. z jednorazowej amortyzacji do 50 tys. zł rocznie, kwota ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych może zmniejszyć limit amortyzacji jednorazowej. W efekcie będzie trzeba zapłacić wyższy podatek dochodowy. Po trzecie, przedsiębiorcy nie zaliczą w koszty odsetek od zaległości podatkowych, natomiast odsetki od kredytu pomniejszą podatek dochodowy w roku 2011.
Bank vs fiskus
Odsetki bankowe i dodatkowe koszty kredytu w banku zazwyczaj przewyższają te podatkowe, jednak czy lepiej być dłużnikiem Urzędu Skarbowego niż banku?
Przeanalizujmy hipotetyczne raty podatkowe (zakładając regularną spłatę swojego zobowiązania podatkowego fiskusowi w tym samym okresie, co kredytu w banku) oraz raty celowego kredytu na PIT zaciągniętego np. w Multibanku.
Symulacje przeprowadziliśmy na kwocie zadłużenia - 12 000 zł, przy założeniu spłaty zobowiązania w obu przypadkach w 12 równych ratach.
Wysokości poszczególnych rat – tych z odsetkami bankowymi i tych z odsetkami podatkowymi – są do siebie bardzo zbliżone. Uwzględniając dodatkowe koszty kredytu w banku staje się on już droższym rozwiązaniem, niż ratalna spłata do US. Pamiętać jednak należy, że to mogą nie być wszystkie koszty wynikające z naszej współpracy z fiskusem, zwłaszcza jeśli w porę nie zatroszczymy się o własne interesy.
W MultiBanku z kredytu na podatek PIT mogą skorzystać zarówno obecni jak i nowi klienci banku. Aby go otrzymać, należy do 29 kwietnia 2011 r. złożyć wniosek kredytowy wraz z kopią deklaracji podatkowej. Minimalna kwota, o jaką można się starać to 3 tys. zł, a maksymalna — 50 tys. zł. Czas spłaty kredytu wynosi co najmniej 6 miesięcy i rozciąga się do pięciu lat – mówi Andrzej Krzywaniak, doradca Aspiro z Wrocławia.
Urząd skarbowy nie będzie przecież spokojnie czekał, aż podatnik sam zapłaci zaległość podatkową w dogodnym dla niego terminie. Jeżeli nie zajmiemy się naszym zobowiązaniem wobec fiskusa i nie spłacimy zobowiązań podatkowych wynikających z PITu rocznego, to w ciągu pierwszego kwartału otrzymamy upomnienie z urzędu skarbowego. Czasem nawet po tygodniu czy dwóch. Wiąże się to z dodatkową opłatą 8,80 zł. Nie ona jest jednak najważniejsza. Upomnienie umożliwia wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Jeżeli nie spłacimy zadłużenia w ciągu 7 dni od daty otrzymania upomnienia, możemy liczyć na wszczęcie w ciągu miesiąca postępowania egzekucyjnego. Oznacza to wysokie opłaty — np. 5% za przyjęcie pieniędzy w gotówce, 5% za zajęcie rachunku bankowego (nawet jeżeli nie będzie na nim środków wystarczających na pokrycie zobowiązania), 4% za zajęcie wynagrodzenia lub świadczenia z ZUS. W najgorszym przypadku koszty egzekucyjne mogą więc przekroczyć kwotę zaległości podatkowej, nie licząc już odsetek.
Pamiętajmy, że układ ratalny to niezależna decyzja organu podatkowego. Nie mamy wpływu na to, jak i kiedy oceni naszą sytuację urzędnik. Podobnie nie mamy wpływu na postępowanie egzekucyjne. Mamy jednak wpływ na warunki skredytowania dopłaty PIT przez bank, podpisujemy wynegocjowaną umowę kiedy potrzebujemy środków. W kwietniu, tuż przed końcem sezonu rozliczeń rocznych, to rozwiązanie znacznie pewniejsze od układu ratalnego i często praktycznie tańsze — stwierdza Artur M. Brzeziński, redaktor naczelny serwisu ePodatnik.pl.
